تنبور یکی دیگر از سازهای ایرانی است که از چوب توت شکل گرفته است. گردنی بلند و گلابی مانند دارد. صفحه صدا سه یا چهار میلی متر ضخامت دارد، همچنین از یک لایه توت ساخته شده است. روی آن سوراخ هایی برای رزونانس با کیفیت تر وجود دارد. تنبور دارای چهار سیم و چهارده تار رنگی است.

نوازنده باید از تمام انگشتان دست راست برای نواختن تنبور استفاده کند. البته روش های مختلفی برای زدن تار وجود دارد که بیشتر انگشت اشاره و صورتی درگیر است. تنبور نوازنده را قادر می‌سازد تا ریتم‌های مختلف و صداهای طبیعی از جمله سوت پرندگان، آبشار و جریان را بسازد. این روزها بیشتر در غرب ایران برای موسیقی مقدس رایج است.